Heidi 6 aydır dedesinin yanında kalıyordu. Bu üç ay içinde soluk yüzlü kız canlanıp maceraperest biri oluvermişti. Heidi; keçi sağabiliyor, parmaklarıyla ıslık çalabiliyordu. Tepede inek sağarken birden rüzgar bastırır. Ve artık kış başlayacaktır. Peter, Heidi'nin bu duruma alışması gerektiğini söyler.
Bir sabah Heidi uyurken Peter merada koyunları gezdiriyor büyükbabası ise etrafı düzenliyor. Erken saatlerde uyanan Heidi heyecanla hazırlanıp keçileri meralara götürürler.
Kasabadaki çocuklar sokaklarda oynuyor Peter ise keçileri alıp dağlara doğru gidiyor. Kasabadan birisi ihtiyara mektup yollamak ister ve mektubu Peter'e verir. Fakat Peter'e bu mektubu hiç açmamasını söyler. Bir yandan Heidi ise dedesinin yanında cikcik ile eğlenmektedir. Cikcik'e uçmayı öğretmek istemektedir. Biraz zaman geçtik sonra Peter gelir.
Peter köye gelir ve keçilerin su içeceği bir yerde durur. Köy sakinleri Peter'in arkadaşı Heidi'yi çok merak ettiklerinden Peter'e onu neden getirmeğini sorar. Peter ise Heidi'nin orada mutlu olduğunu ve bu yüzden oradan gelmediğini söyler. Köy sakinleri bu durum karşısında çok şaşırır. Çünkü Heidi'nin dedesini çok huysuz olarak bilmektedirler.
Bir zamanlar Heidi adında bir kız yaşarmış. Anne ve babasını bebekken kaybetmiş olan Heidi'nin teyzesi artık ona daha fazla bakamayacağına karar vermiş. Bu yüzden küçük kızı dedesinin dağdaki kulübesine götürmüş.
Heidi, büyükbabasının yanında kalıyor. Her gün bir öncekinden daha heyecanlı bir şekilde uyanıyordu. Sabah güneş ile beraber uyanıyor ve kuşları arkadaşları gibi selamlıyordu. Her sabah Peter'i sabırsızca bekliyordu. Keçilerle yarış yapıp onları bile geçiyordu.