Niloya duvarda duran kemençeyi çalmak ister. Ama bu işte henüz çok acemidir. Önce annesi, sonra Mete, sonra abisi bu bozuk keman sesine dayanamaz. Sonunda köydeki kuşlar dahi kaçmak ister. Dedesi Niloya’ya kemençe çalmayı öğretmeye karar verir. Ama bu epey zor bir iştir.
Baharın gelmesini isteyen Niloya baharın habercisi ilk papatyanın peşine düşer. Bu sırada Mete ile eğlenceli bir oyun oynar. El işi kağıtlarından çiçekler yapıp rüzgara bırakıp rüzgar sayesinde kırlara kadar gitmektedir.
Niloya ve Mete güzel bir oyun alanında araba yolu yaparlar. Fakat Niloya trafik ışıklarının olmadığını söyler. Trafik lambalarını da yapınca bir şeyin daha eksik olduğunu görür. O da yaya geçididir. Niloya aklına geldikçe eksikleri söyler.